We gingen weer liften van Kirkjubæjarklaustur naar Skaftafell...even voorbij het ronde punt, duim omhoog en prijs ...een Belgisch koppel Lieve en Dirk met Range Roover uit Temse? Zij zijn al 3 weken op Ijsland en keren nu terug noordwaarts om de boot te nemen naar Denemarken...We rijden samen met hen naar een gletsjer toe over een 4WD track, bezoeken de resten van de grote brug en gaan naar de gletsjer bij Skaftafell ....zij zetten ons mooi af op het kampeerterrein van Skaftafell ( besparing 3000 isk pp) , We zoeken ons een windvrij plekje want er staat wel wat koude wind en ook een beetje in het zicht en aan een tafel voor als de rest van de groep afkomt, kunnen we samen aan tafel eten
Het Skaftafell gebied werd op 15 september 1967 tot Nationaal Park verklaard, en het werd naderhand tot twee maal de oorspronkelijke grootte uitgebreid. Het oppervlak bedraagt nu zo'n 1700 km² en is het een na grootste park van IJsland. Onderdeel van het park is de Mörsárdalur vallei, de berg Kristinartindar, de Svartifoss waterval en de Skaftafellsjökull gletsjer, onderdeel van de Vatnajökull.
Het landschap is het resultaat van duizenden jaren invloeden van erupties van vulkanen onder de Öræfajökull, slijtage door de Skeiðarájökull en Skaftafellsjökull gletsjers en van rivieren, zoals de Skeiðará, de Morsá en de Skaftafellsá. Vulkanisch uitbarstingen onder een ijskap kunnen aanleiding geven tot gletsjerdoorbraken die de rivieren met gigantische hoeveelheden smeltwater en modder kunnen doen wassen, tot katastrofale overstromingen aan toe. De zanderige vlakten tussen de gletsjer en de kust die na een jökulhlaup overblijven wordt in IJsland een Sandur genoemd.
Ook tussen Skaftafell en de kust, die op tientallen kilometers afstand ligt, bevindt zich een Sandur, een zwart desolaat gebied met slechts hier en daar wat lichte begroeiing. De laatste jökulhlaup op IJsland dateert uit 1996.
Skaftafell is een gewilde plaats omdat het klimaat er, naar IJslandse maatstaven, over het algemeen mild is met daarbij zonnige dagen in de zomer, hetgeen in Zuid-IJsland zeldzaam is. Tevens heeft het een overweldigende natuur en is het een van de zeldzame plaatsen op IJsland met een natuurlijk bos, het Bæjarstaðarskógur met daarbij een rijk vogelleven.
In de Middeleeuwen waren er meerdere boerderijen in dit gebied, waarvan een aantal grote. Na gletsjerdoorbraken werden de meesten verlaten, en de twee overgebleven boerderijen fungeren nu veelal als toeristische pleisterplaats.
Aan het begin van het park is een informatie centrum, voor we gaan wachten op onze vrienden maken we de wandeling naar de voet van de gletsjer, verzamelen wat stenen en bekijken de expositie en interessante film over de vulkaanuitbarsting van de grimsvotn...
De Grímsvötn (IJslands: vatn = meer) zijn subglaciale meren, die in het IJslandse middelgebergte onder de ijskap van de gletsjer Vatnajökull verborgen liggen. Deze meren ontstaan doordat er zich onder de ijskap een magmakamer bevindt, die het bovenliggende ijs doet smelten.
Grímsvötn in 1972
Net als alle andere vulkanen van IJsland wordt ook deze zeer nauwlettend geobserveerd. Hieraan is te danken dat in 1996 een door een vulkaanuitbarsting onder de Grímsvötn 1996 veroorzaakte gletsjerdoorbraak relatief goed afliep. De uitbarsting werd gedurende twee dagen ervoor voorafgegaan door een reeks aardbevingen en een wolk van rook en as. De hoeveelheid water in de meren steeg door het smelten van het ijs en brak uiteindelijk door de ervoor gelegen ijswal heen. Daarbij was ook de Bárðarbunga vulkaan actief.
Het hete water en modder stortte zich in de rivier Skeiðará, die met een hoeveelheid tot 45.000 m3 per seconde het rivierdal in stroomde, waardoor het eracher gelegen natuurgebied onderliep. De rondweg rond IJsland (Hringvegur) was reeds enkele dagen van tevoren afgesloten. Deze weg werd door de overstromingen en de meegekomen ijsbergen - waarvan vele tot 10m hoog waren en meerdere tonnen wogen - op meerdere plaatsen zwaar beschadigd. Een brug werd volledig vernield. Bij dit natuurgeweld liep evenwel niemand verwondingen op.
Op 1 november 2004 barstte de vulkaan opnieuw uit en slingerde een 13 kilometer hoge aswolk in de atmosfeer. Er vielen geen gewonden omdat de vulkaan in een onbewoond gebied in het zuidoosten van het eiland ligt. Het luchtverkeer werd ruim om de aswolk omgeleid. Als oorzaak voor de uitbarsting noemen onderzoekers de gestegen druk van een meer onder de Vatnajökull dat leidde tot het barsten van het onderliggende gesteente waardoor het lava vrij kwam en kon uitstromen.
